Ik rijd zelf in een Toyota Corolla uit 1998. Waarom?
Omdat het een Toyota is uit een goed jaar. In de eerste plaats zijn deze auto’s onverwoestbaar, in de tweede plaats is het een youngtimer.
Waarom een youngtimer?
Een youngtimer is geen oldtimer; door zijn betrekkelijke jeugd is deze nog zeer goed bruikbaar voor langere afstanden; door zijn betrekkelijke ouderdom is hij fiscaal zeer gunstig.
Volgens art. 3.20 Wet Inkomstenbelasting wordt voor het privé gebruik van de zakelijke auto een bijtelling bepaald. Deze bijtelling wordt opgeteld bij het belastbaar inkomen en als zodanig belast. Deze bijtelling bedraagt standaard 25% van de cataloguswaarde; dit percentage kan worden verlaagd indien de betreffende auto minder CO2 uitstoot.
Bij een zogenaamde youngtimer, auto’s ouder dan 15 jaar, geldt echter een percentage van 35 % van de waarde in het economische verkeer. Dit is vaak een fractie van de oorspronkelijke catalogus-waarde.
Hiertegenover staat dat alle kosten ten laste kunnen worden gebracht van de onderneming: belasting, verzekering, brandstof, onderhoud, afschrijving.
De algemene vuistregel is dat bij veel privé kilometers het interessant is om zakelijk te rijden en bij veel zakelijke kilometers om privé te rijden; bij een youngtimer is het echter veel sneller interessant om zakelijk te rijden.
Concreet betekende dit voor mij het volgende:
In het tweede half jaar van 2014 heb ik mijn Toyota zakelijk gereden.
De autokosten inclusief afschrijving bedroegen voor die periode € 1.422,-
De bijtelling bedroeg € 262,-. Per saldo heb ik nog € 1.160 ten laste van het bedrijfsresultaat kunnen brengen.
Het alternatief zou zijn geweest om de auto privé te rijden en de zakelijke kilometers door te belasten. In dit geval had ik ongeveer 3.500 km * 019 = € 665 op kunnen voeren als autokosten.
Per saldo heb ik nu € 495,- extra kunnen opvoeren als autokosten zonder een ingewikkelde kilometeradministratie te hoeven voeren.
Ik zou een beginnende ondernemer dan ook zeker aanraden om gebruik te maken van deze gunstige regeling.